In memoriam
22-08-2019: PFDB-voorzitter Reinout Sloot overleden
* Amsterdam, 9 juli 1950 - † Leeuwarden, 20 augustus 2019
In memoriam Reinout Sloot
Een schok, zondermeer. Bijna niet te vatten. Reinout met zijn stereotype handelingen en gezegden. Wat zullen we hem missen als mens en dammer. Zijn specifieke humor en zijn eigenzinnigheid. Wat er ook gebeuren zou in deze wereld: Reinout verklaarde ’eens BEGB’ er, altijd BEGB’ er. De laatste jaren leidde hij bij ons de onderlinge competitie. Kwam steevast aan de late kant. Maar hij hoorde de kritiek aan en bleef hetzelfde patroon vasthouden. En wat zijn er een verhalen te vertellen. De laatste jaren had Reinout zijn brommertje ingeruild voor een rood autootje. Hij had veel capaciteiten, maar richtingsgevoel hoorde daar niet bij. Toen hij eens in Bitgummole op een vergadering werd verwacht, kwam Reinout na de vergadering aan bellen. Hij was verdwaald en had in Minnertsga gezocht..
En in een van de eerste jaren dat het rode monstertje de weg onveilig maakte, presteerde hij het – op weg naar Hijken- er bijna de Duitse grens gepasseerd moest worden. Uiteindelijk volgde hij de aanwijzingen van de passagiers op een andere weg te volgen. Wijlen Boele Land en Klaas Koopman waren met Reinout op weg naar Warffum. Uiteraard aan de late kant. De verkeersdrempel werd op volle snelheid genomen. Wanneer het autootje toen een linnen kap had gehad, dan draaiden Boele en Klaas nog rond de aarde, want ze werden bijna uit het vehicle gelanceerd.
Op een keer gaf Reinout aan dat hij op een bepaalde zaterdag niet mee kon dammen. Want er zou dan verhuisd moeten worden. BEGB’ ers hebben Reinout en Corina een dag eerder verhuisd en daardoor kon Reinout toch mee dammen. Viel sinterklaasavond op een clubavond dan werd er zijn voorstel een potje “schammen” (dammen op het schaakbord)gedaan, met als schijven pepernoten en marsepein snoepjes. Opmerkelijk was dat het meeste snoepgoed dan in de richting van Reinout terecht kwam. Bij het gongdammen had Reinout een eerste prijs gewonnen. Toen ik hem thuisbracht, gooide hij de karbonades weer in de auto. Hij was toen vegetariër!
Een vijftal van BEGB (volgens mij Jelte, Oege , Pieter, Reinout en ondergetekende wanneer mijn geheugen me niet in de steek laat)heeft in de ‘guldentijd’ nog, meegedaan aan het landelijk sneldammen in Vleuten. Jelte was chauffeur en toen we bij Reinout kwamen, stonden beiden op de stoep. Corina had besloten om naar Amsterdam tegaan. Als een pakje Hellema koekjes zaten we in de auto. We hadden afgesproken dat we na de wedstrijd bij een Chinees in Lelystad zouden eten. Jelte reed hard, omdat we – nu via Amsterdam- weinig tijd hadden en hij kwam tot ontdekking dat een stuk snelweg afgesloten was. Maar hij vond de oplossing: even door de middenberm. Daar stond op de vroege morgen de politie ook al. Jelte werd gevraagd of hij uit Engeland kwam, want er stond op zijn rijbewijs : Greate Buorren, Britsum. Jelte antwoordde: “No , I live in Fryslân”. Een prent van 120 gulden werd er gepresenteerd. Nog nooit heeft de politie het op een vroege zaterdagmorgen zo druk gehad volgens mij. Een groot gedeelte van de staatsschuld kon afgeschreven worden. Maar geen nood: we wonnen een prijs van 125 gulden. Dus toch uit eten. Toen ik Reinout die avond thuis bracht, wilde hij ook nog even langs bij cafetaria Braaksma! Want hij had nog trek! Enkele dagen later kregen we bericht van de KNDB dat een organisatie zich een wedstrijdpunt verrekend had en dat de prijs ons niet toekwam. We hebben teruggeschreven dat het niet uitmaakte wie de prijs toekwam. Het geld was al uitgegeven aan het Ministerie van Justitie en van de 5 gulden hadden Chinees gegeten. Tot op de dag van vandaag is het antwoord nooit door ons ontvangen. Voor Reinout was het een geluk dat de TomTom in zwang kwam. Nu kon hij overal naar toerijden. Het kon best zijn dat Reinout in een week vier keer speelde! Vaak citeerde hij de tegeltjesspreuk “als er regen valt in mei, is april voorbij”! Reinout laat een groot gat achter in de damwereld. Zeker bij ons op de club, want hij was trouw. Speelde soms simultaan, wanneer er een speler geen tegenstander had. Elk mens is uniek, maar Reinout was unieker!
Sjoerd D. Schaaf, voorzitter BEGB
In memoriam
22-
« Wirdum,12 september 1939 Leeuwarden -
In memoriam Roel Toering.
Op zondag 19 mei is Roel (79 jaar)overleden. Hij was een man van weinig woorden en wat we wisten was dat hij “ziek” was. Op de kaarten die we hem stuurden, kregen we geen antwoord. Het enige wat ik wist via zijn zoon, was dat hij wanneer hij zich in staat voelde wel weer zou willen spelen. Dat is dus niet gebeurd. Roelie , zoals we hem vroeger noemden, was de oudste van Keimpe en Koos, bakkersechtpaar op Ouwesyl. In mijn jeugd waren er 4 bakkers: twee gereformeerden (Pier Kooistra en Keimpe Toering), één Vrij Evangelische (Wim Bos) en één Hervormde (Berend van Noord). Elke zuil had zodus zijn leveranciers. Een Doopsgezinde ontbrak nog. Want er waren wel 4 kerken. Alleen de Vrij Evangelische gemeente bestaat nu nog. Roel kwam met de bakfiets het brood brengen. “Hij het wat ôfsutele”. Was lid van muziekvereniging ”Excelsior”, waar hij zijn partijtje behoorlijk mee blies. Later heeft hij volgens bij Van der Meulen Hallum gewerkt, want vanaf 1966 woonde ik niet meer in Het Bildt en was hem uit het oog verloren. Hij trouwde met de derde kruideniersdochter Janny van Nanne en Ytsje de Vries. Een ‘middenstandshuwelijk zullen we maar zeggen. In Leiden werd hij buschauffeur! Daarna ging het gezin in Dokkum wonen. Daar verkocht b hij tijdschriften en rookwaar. Is lid van dc Dokkum geweest. Daarna kwamen Roel en Janny terug naar de ‘roots’.Toen is hij herbergier geworden van het roemruchte café “Het Gra(a)uwe Paard”. Een echt damcafé. Een voorvader van mij , Pieter Sjoerds Schaaf had in 1821 in de Leeuwarder Courant twee advertenties. 14 april “Dampartij om een zilveren tabaksdoos” en op 28 april 1821 “dampartij bij kastelein P.S. Schaaf te Oldebildtzijl om een fraai zilveren hecht”(handvat of heft). Deze voorvader redde het niet in het café, zette vrouw en drie kinderen in Vrouwenparochie in 1830 in het armhuis en vertrok met de twee oudste kinderen naar Amerika in 1847. Hij kreeg 10 gulden van de gemeente Het Bildt mee voor “eenige verkwikking onderweg”. Kwam in 1874 terug, bleef 16 maanden in Friesland en vertrok weer naar de Grand Rapids . Deze Pieter Sjoerd Schaaf is begraven in eigen grond in de streek Vriesland en zijn grafsteen staat er nog! Roel heeft ook damtoernooien georganiseerd. Ik weet dat ik vanuit Wons een paar keer daar gedamd heb op een zaterdag . Hij is begraven op eigen grond in de streek Vriesland!
Bij de fusie met BEGB kwam ik Roel weer tegen. Roel was een echte damliefhebber, kenner en liefhebber van het klassieke spel en een taaie speler. De laatste tijd moet voor hem niet gemakkelijk zijn geweest. Hij heeft een hele poos in Haren gerevalideerd. Hij blijft in onze herinnering als een gedegen dammer waar tegen je wel kon winnen, maar eerder verliezen.
Sjoerd D. Schaaf